Toksyna botulinowa, nazywana inaczej jadem kiełbasianym, ma również swoją nazwę handlową. Botox (lub botoks) jest powszechnie stosowany w medycynie estetycznej, w celu usuwania zmian skórnych i wyrównywania nierówności, takich jak zmarszczki pod oczami czy bruzdy nosowo-wargowe. Jak to się dzieje, że substancja, która w nadmiernym stężeniu jest szkodliwa dla ludzkiego zdrowia i życia, jednocześnie stanowi pożądany wśród pacjentów preparat anti-aging?
Botox – jak to działa?
Botoks, jako preparat redukujący zmarszczki mimiczne, funkcjonuje w medycynie estetycznej już od dziesięcioleci. Dawniej był stosowany jedynie przez osoby publiczne – aktorów czy prezenterów telewizyjnych – jednak z czasem zyskał swoich gorących zwolenników także wśród szerszych rzesz obywateli wielu krajów.
Działanie toksyny botulinowej opiera się na paraliżowaniu mięśni oraz układu nerwowego. Ogranicza to mimikę twarzy pacjenta, a jednocześnie niweluje efekty starzenia w postaci różnorodnych zmian skórnych. Niektóre z nich to:
- tzw. lwia zmarszczka (głęboka, pionowa bruzda między brwiami),
- zmarszczki poprzeczne czoła,
- zmarszczki pod oczami i po bokach oczu (tzw. kurze łapki),
- zmarszczki wokół ust (bruzdy nosowo-wargowe).
Obszar zabiegowy może znajdować się na twarzy pacjenta, ale również na jego szyi lub w innych miejscach, które wymagają korekty. Cała procedura trwa zazwyczaj od 10 do 20 minut, a pierwsze efekty uwidaczniają się w ciągu 2-3 dni po opuszczeniu gabinetu medycyny estetycznej. Pełny rezultat możemy obserwować już po 7-14 dniach od zabiegu. Po aplikacji botoksu skóra pacjenta staje się gładka i sprężysta (efekt liftingu). Rysy twarzy łagodnieją, natomiast mimika jest mniej energiczna. Dla uzyskania trwałej poprawy napięcia tkanek zaleca się powtarzanie iniekcji co 6-8 miesięcy (nie częściej niż co kwartał).
Alternatywą dla botoxu jest zastosowanie terapii laserowej. W zależności od preferencji i potrzeb danego pacjenta, możliwe jest także wstrzykiwanie pod skórę naturalnych wypełniaczy, takich jak kwas hialuronowy czy autologiczne komórki tłuszczowe.
leczenie nadpotliwości botoksem
Botoks, wstrzyknięty w bezpiecznej dawce i w odpowiednie miejsce na ciele, pomaga skutecznie pozbyć się problemu bruksizmu (zgrzytania zębami) oraz tzw. uśmiechu dziąsłowego. Jest także skuteczny w leczeniu nadpotliwości.
Zabieg, mający na celu zniwelowanie nadmiernego pocenia się, najczęściej jest wykonywany w obszarze dłoni i stóp. To właśnie tam problem pacjentów objawia się zwykle w największym stopniu. Procedura trwa stosunkowo krótko i jest przeprowadzana przy użyciu znieczulenia miejscowego. Niewielkie dawki toksyny botulinowej zostają wstrzyknięte płytko pod skórę w celu przerwania przewodnictwa nerwowego. Prowadzi to do ograniczenia pracy gruczołów potowych, a co za tym idzie – zmniejszonej produkcji wydzieliny. Efekty terapii botoksem są widoczne od razu po zabiegu i utrzymują się od 4 do 6 miesięcy.
Botox – zalecenia i przeciwwskazania
Przed każdym zabiegiem z wykorzystaniem toksyny botulinowej lekarz medycyny estetycznej przeprowadza konsultację z pacjentem. Omawiane są wówczas takie istotne szczegóły, jak zakres pracy czy jej spodziewane efekty. W tym czasie należy również wykluczyć ewentualne przeciwwskazania do wykonania zabiegu. Należą do nich:
- ciąża i laktacja,
- zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego,
- nadwrażliwość na składniki preparatu,
- miejscowe infekcje skóry,
- przyjmowanie niektórych leków.
Po opuszczeniu gabinetu medycyny estetycznej pacjent może od razu powrócić do swoich codziennych zajęć. Ponieważ iniekcja toksyny botulinowej jest procedurą małoinwazyjną, nie ma wymogu odbycia rekonwalescencji. Należy jednak mieć na uwadze, że bezpośrednio po zabiegu możliwe jest wystąpienie efektów ubocznych:
- ból głowy,
- małe krwiaki,
- zbytnie obniżenie lub uniesienie brwi (w przypadku wygładzania zmarszczek czołowych),
- niewielki obrzęk,
- delikatnego mrowienia w miejscu iniekcji,
- nadmierne zwiotczenie mięśni.