Spis treści:
Od czego się bierze ginekomastia?
Od czego się bierze ginekomastia?
Nadmiernie rozrośnięte piersi u mężczyzn to często wstydliwy problem. Szacuje się, że dotyczy on od 30% do nawet 50% panów w różnym wieku. Ginekomastię, bo o niej mowa, można skutecznie leczyć, choć rodzaj zalecanej terapii jest uzależniony od wielu czynników. Skąd się bierze to zaburzenie i jak sobie z nim poradzić? Odpowiadają eksperci z bydgoskiej kliniki medycyny estetycznej.
Czym jest i skąd bierze się ginekomastia?
Ginekomastia to termin używany do opisania stanu, w którym tkanka gruczołowa w piersiach mężczyzn jest nadmiernie rozwinięta, powodując nieestetyczny efekt wizualny. W rezultacie tego defektu piersi u mężczyzn stają się większe i bardziej miękkie, przypominając wyglądem piersi kobiece.
Ginekomastia może występować u mężczyzn w różnych grupach wiekowych. Niekiedy stanowi niegroźny i całkowicie naturalny stan fizjologiczny, w innych przypadkach świadczy o zaburzeniu. O ginekomastii możemy mówić wówczas, gdy podczas samobadania piersi wyczujemy pod palcami wyraźny, co najmniej 2-centymetrowy gruczoł.
W przypadku dzieci i nastolatków niekiedy dochodzi do rozwinięcia się tzw. ginekomastii przejściowej. U noworodków wynika ona z oddziaływania hormonów zawartych w mleku matki. Taka ginekomastia zanika do 4. miesiąca życia. U dzieci i nastolatków stan ten jest związany z naturalnymi zmianami hormonalnymi w okresie dojrzewania. Także tutaj podjęcie leczenia nie jest konieczne, ponieważ problem najczęściej ustępuje samoistnie.
Innym stanem fizjologicznym, niezwiązanym z żadnym zaburzeniem, jest tzw. ginekomastia starzeniowa. Występuje ona u mężczyzn po 50. roku życia i wynika bezpośrednio z wyciszania produkcji hormonów przez jądra. Istnieje także odmiana ginekomastii wywołana nadwrażliwością na estrogeny.
U młodych dorosłych mężczyzn ginekomastia może być spowodowana różnymi czynnikami patologicznymi, takimi jak zaburzenia hormonalne, niektóre choroby (marskość wątroby, niewydolność nerek, nadczynność tarczycy) czy stosowanie niektórych leków. Czynnikiem ryzyka jest również otyłość. Niekiedy problem ma podłoże genetyczne, a w 30% przypadków jego przyczyna jest niemożliwa do ustalenia (tzw. ginekomastia idiopatyczna).
Ginekomastia najczęściej jest stanem niegroźnym dla zdrowia, ale może powodować dyskomfort psychiczny i emocjonalny. Jeśli powiększone piersi stanowią u Ciebie kompleks lub wiążą się w wewnętrznym niepokojem, rozważ konsultację z lekarzem ogólnym lub lekarzem medycyny estetycznej.
Jak można leczyć ginekomastię?
Zalecany sposób leczenia ginekomastii zależy od jej przyczyny, nasilenia oraz obecności objawów towarzyszących. U dzieci i nastolatków zazwyczaj w ogóle nie wprowadza się terapii, przewidując, że problem ustąpi samoistnie. W przypadku przerostu gruczołu piersiowego wywołanego lekami, wskazane jest rozważenie zmiany przyjmowanych środków. Takie decyzje należy zawsze podejmować w porozumieniu ze specjalistą prowadzącym terapię. Zaburzenia hormonalne należy leczyć osobnym trybem. Po ustabilizowaniu gospodarki hormonalnej ginekomastia może, lecz nie musi zaniknąć samoistnie. Przy mniej korzystnym scenariuszu możliwe jest przeprowadzenie dodatkowego zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia zmienionych patologicznie obszarów ciała.
W gabinetach Bieńkowscy Clinic w Bydgoszczy wykonujemy liposukcję z wycięciem gruczołu piersiowego. Zabieg polega na odessaniu nadmiernie rozrośniętych tkanek przy pomocy mikrokaniuli. Stosujemy urządzenia medyczne najnowszej generacji, które wprowadzają końcówkę ssącą w ruch nutacyjny 3D. Dzięki temu minimalizujemy ryzyko uszkodzenia sąsiednich obszarów i skracamy okres rekonwalescencji do niezbędnego minimum. Procedura wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym
Jak każdy zabieg medycyny estetycznej, liposukcja nakierowana na usunięcie ginekomastii jest poprzedzona konsultacją lekarską. Ma ona na celu ustalenie oczekiwanych przez pacjenta rezultatów pracy i przedstawienie mu efektów, jakie są możliwe do osiągnięcia. Podczas konsultacji wyklucza się również przeciwwskazania, do których należą przede wszystkim niska krzepliwość krwi, nowotwór oraz choroby układu krążenia. Przeciwwskazaniem jest również ogólny zły stan zdrowia, dlatego też na konsultację należy stawić się z wynikami zleconych wcześniej przez specjalistę (najczęściej laboratoryjnych) badań.