Spis treści:
Coraz częstszym problemem zdaje się przerost gruczołu piersiowego, zwany ginekomastią. Ten rozrost tkanek w obrębie piersi i brodawek sutkowych dotyczy przede wszystkim mężczyzn, u których w normalnych warunkach nie dochodzi do tej patologii rozwoju ciała. Jeśli jednak doszło do poważnych zaburzeń hormonalnych, problem ten może oznaczać konieczność podjęcia szczególnych kroków, aby poradzić sobie z tym problemem.
Jest to specyficzna przypadłość, która objawia się w rozroście tkanki gruczołowej i powiększeniu się jednej lub obu piersi. Towarzyszy temu zazwyczaj rozrost tkanki tłuszczowej i włóknistej, a problem ten dotknąć może zarówno dorosłych mężczyzn, jak i chłopców. Sam przerost gruczołu może wywoływać ból, a pierś staje się bardziej tkliwa. Zmianie ulega również kształt, rozmiar i kolor brodawek sutkowych.
Choć problem ten może dotyczyć mężczyzn w każdym wieku, istnieją wyraźne sytuacje, kiedy mogą się one pojawić. Powiększenie gruczołu sutkowego bardzo często występować może w wieku od 13 do 17 lat, czyli w okresie pokwitania. W tym czasie organizm zwiększa wydzielanie estrogenu, czyli żeńskiego hormonu, a jednocześnie nie produkuje jeszcze dostatecznie wiele testosteronu. W tym etapie jest to jednak rozrost przejściowy i ustępuje wraz z czasem. Zdarza się jednak, że ginekomastia się utrzymuje bądź pojawia ponownie wraz z obniżeniem syntezy testosteronu w organizmach np. starszych mężczyzn.
Nieraz ginekomastia może być jednym z objawów chorobowych. Dotyczy to, chociażby nowotworu jądra, hipogonadyzmu, niedoczynności tarczycy, marskości wątroby, niewydolności nerek oraz różnych zaburzeń w gospodarce hormonalnej. Czasem można mówić o ginekomastii patologicznej, która wynika z efektów ubocznych stosowania niektórych leków.
Zweryfikowanie problemu należy z pewnością zacząć od wizyty u lekarza rodzinnego. Ten wykonuje badania fizykalne oraz zleca szereg badań diagnostycznych, które pomagają w określeniu tego, co jest przyczyną ginekomastii (jeśli faktycznie to ona jest przyczyną powiększenia się gruczołu sutkowego u mężczyzny). W laboratoriach dokonuje się badań krwi m.in. w zakresie stężenia poszczególnych hormonów. Sprawdzana jest również próba wątroby, mocznika i kreatyny (to pomaga ocenić pracę nerek). Podobnie dokonuje się szeregu badań takich jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, czy też badanie USG.
Skuteczne leczenie ginekomastii uwarunkowane jest przede wszystkim od prawidłowego zweryfikowania, co jest przyczyną pojawienia się tej patologii rozwojowej. Zależnie od tego, wdraża się inne metody leczenia. Oto przykładowe metody leczenia ginekomastii, które zależne są od przyczyn jej powstania:
Pomimo wdrożenia odpowiednich procedur leczenia, nie zawsze można zaobserwować ustąpienie objawów ginekomastii. Jeśli one nie ustępują lub widać jedynie nieznaczną poprawę, konieczne może być wprowadzenie leczenia chirurgicznego, dzięki któremu poprawi się komfort fizyczny i psychiczny mężczyzn. Chirurgicznie można usunąć nadmiar tkanki tłuszczowej lub gruczołowej, a także czasem trzeba usunąć nadmiar skóry.
Już od lat media informują o tym, że problem ginekomastii jest coraz częstszy wśród dorastających chłopców. Zazwyczaj na tym etapie rozwoju jest to efekt otyłości i faktycznie dostrzec można, że wskaźnik problemu jest najwyraźniejszy właśnie w krajach „przodujących” w statystykach otyłości. Lekarze i chirurdzy zauważają, że niegdyś pojedyncze przypadki ginekomastii zastępowane są coraz większa ich liczbą, a nawet swoistą plagą takich przypadków. Wraz z ignorowaniem wskazań żywieniowych, dochodzi do zaburzenia gospodarki hormonalnej, co w przypadku nieleczenia może powodować szereg niedogodności w przyszłości.
