Przebarwienia, plamy – przyczyny, objawy, leczenie

Pojawiające się na skórze przebarwienia są mało estetycznie i z reguły widoczne są już na pierwszy rzut oka. Najczęściej powstają one na skutek zbyt silnego promieniowania słonecznego. Powoduje to nagromadzenie melaniny i tworzy się niewielka plamka na skórze. Przebarwienia powstają zarówno na skutek zwiększenia ilości melaniny, jak i zwiększenia ilości komórek ją produkujących – melanocytów.

Przebarwienia pojawiają się w różnych miejscach – na czole, policzkach, nosie, dłoniach i dekolcie, nawet żuchwie. Mogą to być małe plamki, mogą to być też całe pasy przebarwień w środkowej części twarzy. Problem ten spotyka 30% kobiet po trzydziestym roku życia i 90% – po pięćdziesiątym. Kliniki Bieńkowscy Clinic oferują Państwu zabiegi, pozwalające na systematyczne usuwanie przebarwień.

Podział przebarwień

Przebarwienia naskórkowe: powstają na skutek działania promieniowania słonecznego i są pochodną wzmożonej produkcji melaniny (przez prawidłową liczbę melanocytów) i nadmiernej ilości melanocytów w naskórku.

• Piegi (ephelides) to rodzaj niedużej wielkości przebarwień, występujących nieregularnie, o kolorze jasno- lub ciemnobrązowym, powstających pod wpływem słońca. Mogą pojawiać się na całym ciele, jednak najczęściej występują na twarzy i kończynach górnych, a więc miejscach najbardziej narażonych na działanie promieni słonecznych. Pojawiają się one już we wczesnym dzieciństwie, potem ich ilość stopniowo rośnie, aż w końcu maleje w starszym wieku. Ich powstawanie jest uwarunkowane genetycznie, z kolei zmiana ich zabarwienia (brązowienie) to już skutek oddziaływania promieni słonecznych. Osoby o jasnej karnacji i jasnych włosach z reguły mają najwięcej piegów.
• Melasma (ostuda, chloasma) to z kolei rodzaj przebarwienia, który najczęściej pojawia się u kobiet po 30 roku życia, choć przyczyny takiego stanu rzeczy nie do końca są zbadane i wyjaśnione. Przebarwienie to ma postać brązowych plam, nieregularnie występujących na twarzy i przybierających maskowaty wygląd. Często pojawiają się w ciąży lub na skutek stosowania środków antykoncepcyjnych czy zażywania leków. Przyczyną ich pojawiania się mogą być również zaburzenia endokrynologiczne. Na ich powstawanie znacznie wpływa również wizyta w solarium i wiążące się z tym wystawienie ciała na działanie ultrafioletu.
• Plamy soczewicowate starcze (letingines seniles) to okrągłe lub owalne przebarwienia, w kolorach od jasnobrązowego do czarnego, nazwane soczewicowatymi z tego względu, że wyglądem przypominają ziarna soczewicy. Najczęściej powstają tam, gdzie większość przebarwień, a więc w miejscach narażonych na działanie promieniowania ultrafioletowego (twarz, grzbiety dłoni i szyi, przedramiona, podudzia). Plamki te szczególnie intensywnie rozwijają się między 30. a 50. rokiem życia, a w miarę upływu czasu powiększają się i przybierają coraz ciemniejsze zabarwienie.
• Przebarwienia pozapalne – jak wskazuje sama nazwa, pojawia się w miejscach, w których wcześniej był stan zapalny: zmiany trądzikowe, wysypki skórne, oparzenia słoneczne, uczulenia, urazy.

Skórne: przebarwienia te występują wówczas, gdy melanina gromadzi się w makrofagach okołonaczyniowych w warstwie brodawkowej.

Mieszane: przejawiają cechy przebarwień naskórkowych i skórnych.

Lampa Wooda: urządzenie, które pozwala określić rodzaj przebarwienia skóry, jest nieodłączną częścią badania skóry.

Profilaktyka

Większość przebarwień powstaje na skutek nadmiernego oddziaływania promieni słonecznych na różne rejony ciała, dlatego – aby zapobiegać tworzeniu się plam – konieczna jest ochrona przeciwsłoneczna. Jej najważniejszymi elementami będą: ograniczenie ekspozycji na promieniowanie słoneczne w godzinach południowych, noszenie odzieży osłaniającej ciało oraz stosowanie preparatów chroniących przed UVB i UVA. Najskuteczniejsze w ochronie przeciwsłonecznej są te preparaty, które zawierają filtry fizyczne bądź mieszaninę filtrów chemicznych i fizycznych. Taka ochrona powinna być stosowana w cieplejszych miesiącach roku (od kwietnia do września), a w przypadku osób pracujących przy oświetleniu jarzeniowym – przez cały rok.

powiązane artykuły